A jak to się stało, że robię to co robię? Moja droga do sztuki renowacji mebli była pełna wyjątkowych i nie koniecznie oczywistych dla tej dziedziny rzemiosła etapów. Po szkole średniej skończyłam Wydział Zarządzania na Uniwersytecie Warszawskim, ale moje serce nigdy nie należało do wielkich korporacji, raczej zawsze biło w stronę rękodzieła i…..lotnictwa.

Przed rozpoczęciem tej przygody, przez 20 lat przemierzałam niebo jako stewardesa, słuchając opowieści ludzi z całego świata. Ta umiejętność wysłuchiwania i wychodzenia naprzeciw potrzebom innych jest teraz bez wątpienia fundamentem mojej pracy z meblami, gdzie każdy projekt to dialog między przeszłością a współczesnymi potrzebami designu.

Potem zaś przyszła Pandemia, która, jak wiemy zmieniła życia wielu osób i  ja jestem tego najlepszym przykładem. Sama siebie nazywam pandemicznym dzieckiem,  bo oto przyszedł moment podjęcia decyzji ” kim chce zostać gdy dorosnę”. Przyszedł czas na oddanie się pasji. 

W styczniu 2023 roku, po trzysemestralnej nauce zdałam egzamin w Centrum Kształcenia Ustawicznego przy Zespole Szkół Drzewnych i Leśnych w Garbatce Letnisku na kierunku Tapicerstwo. To tam utwierdziłam się w przekonaniu, iż moją prawdziwą pasją jest chęć do przywracania życia starym meblom.

Niebawem znów wybieram się do “Garbatki” tym razem, by uczyć się tajników stolarstwa tradycyjnego i renowacji pod okiem doświadczonych mistrzów tych dziedzin rzemiosła.